Hallo OOP-vrienden,
Een nieuwe loot aan de OOP-stam, dankzij hulp van Ruud. Ik kom uit Haarlem, ben 57 jaar en met de derde Omega voor de deur kan ik niet ontbreken op deze portal.
Mijn eerste Omega was een A-versie met 2.0-motor. Met drie opgroeiende kinderen werd de BMW 316 krap, dus iets groters en graag heel geschikt om onze oldtimer caravan Biod Expert (1973) over berg en dal te trekken. Nou, dat kon-ie. En hij had niveauregeling, dankzij een ventiel in de achterbak. Dat maakte dat ik voor Omega helemaal om was, want dat was een geschenk uit de hemel. De Biod heeft namelijk een heel laag neuswiel. En als de achterwielen van de auto over een drempel zijn gegaan, bereikt dat neuswiel zijn laagste punt ter hoogte van diezelfde drempel ....
Door roest en geen airco verloor deze Omega zijn glans. Ik schafte een 2,5 Diamond aan uit de B-serie (199
. Dat was smullen, want airco en V6 dus superstil. Daar houd ik van: stille auto's. Daarmee heb ik 140.000 km gereden. Door een fout van mijn garagist verloor ik daarmee alle koelvloeistof, waardoor de koppakkingen eruit werden geblazen. Zonder morren werden de koppen gereviseerd, maar hij bleef na inlopen en met 160.000 op de teller, altijd enige olie en koelvloeistof gebruiken (bij afpersen geen lek aan te tonen); bij iedere start een blauw rookpluimpje, da's niet vertrouwenwekkend.
Inmiddels zijn de kinderen de deur uit. Maar onder de 'smoes' dat een grote auto handig is bij het verhuizen van studenten, heb ik dit voorjaar een 2,6 Omega uit de B2-serie gekocht. Het is er een uit 2002 met 190.000 achter de kiezen. Dankzij een stapel rekeningen kon ik nagaan dat er al een en ander was gerepareerd en dat er steeds goed voor de auto was gezorgd. En nu Opel heeft besloten geen achterwielaandrijvers meer te maken, overweeg ik deze Omega flink te koesteren en er lang plezier aan te beleven. Ook omdat deze B2 een paar eigenaardigheden niet heeft die de vorige wel had.
Vorige week viel er een blauwe envelop op de deurmat. Gelukkig bevatte die een positief bericht. Van dat geld ga ik na de zomer de Omega naar een tectyleerbedrijf brengen, voor een uitgebreide behandeling. De onderkant moet hoe dan ook worden bijgewerkt, dan maar grondig. Op deze portal zal ik jullie op de hoogte houden van de ontwikkelingen.
De week na Pinksteren met vrienden naar Franse Jura en naar Montreux (Zwitserland) gereden. Wat een genot. En ook een verrassing: bij 130 km/h geeft de verbruiksmeter een lager getal dan bij 120 km/h. Heeft misschien met de overdrive van de 4e-versnelling van de automaat te maken. Of zoek ik een smoes om harder te mogen rijden?
Ik heb nog veel detailvragen, maar die plaats ik in het desbetreffende forum. Voorheen zocht ik veel oplossingen bij Problemcar.nl . Maar als je op Onderwerp zoekt krijg je ook de info van alle andere Opel-modellen op je scherm. Wat dat betreft is OOP een verademing.
Een nieuwe loot aan de OOP-stam, dankzij hulp van Ruud. Ik kom uit Haarlem, ben 57 jaar en met de derde Omega voor de deur kan ik niet ontbreken op deze portal.
Mijn eerste Omega was een A-versie met 2.0-motor. Met drie opgroeiende kinderen werd de BMW 316 krap, dus iets groters en graag heel geschikt om onze oldtimer caravan Biod Expert (1973) over berg en dal te trekken. Nou, dat kon-ie. En hij had niveauregeling, dankzij een ventiel in de achterbak. Dat maakte dat ik voor Omega helemaal om was, want dat was een geschenk uit de hemel. De Biod heeft namelijk een heel laag neuswiel. En als de achterwielen van de auto over een drempel zijn gegaan, bereikt dat neuswiel zijn laagste punt ter hoogte van diezelfde drempel ....
Door roest en geen airco verloor deze Omega zijn glans. Ik schafte een 2,5 Diamond aan uit de B-serie (199
. Dat was smullen, want airco en V6 dus superstil. Daar houd ik van: stille auto's. Daarmee heb ik 140.000 km gereden. Door een fout van mijn garagist verloor ik daarmee alle koelvloeistof, waardoor de koppakkingen eruit werden geblazen. Zonder morren werden de koppen gereviseerd, maar hij bleef na inlopen en met 160.000 op de teller, altijd enige olie en koelvloeistof gebruiken (bij afpersen geen lek aan te tonen); bij iedere start een blauw rookpluimpje, da's niet vertrouwenwekkend.Inmiddels zijn de kinderen de deur uit. Maar onder de 'smoes' dat een grote auto handig is bij het verhuizen van studenten, heb ik dit voorjaar een 2,6 Omega uit de B2-serie gekocht. Het is er een uit 2002 met 190.000 achter de kiezen. Dankzij een stapel rekeningen kon ik nagaan dat er al een en ander was gerepareerd en dat er steeds goed voor de auto was gezorgd. En nu Opel heeft besloten geen achterwielaandrijvers meer te maken, overweeg ik deze Omega flink te koesteren en er lang plezier aan te beleven. Ook omdat deze B2 een paar eigenaardigheden niet heeft die de vorige wel had.
Vorige week viel er een blauwe envelop op de deurmat. Gelukkig bevatte die een positief bericht. Van dat geld ga ik na de zomer de Omega naar een tectyleerbedrijf brengen, voor een uitgebreide behandeling. De onderkant moet hoe dan ook worden bijgewerkt, dan maar grondig. Op deze portal zal ik jullie op de hoogte houden van de ontwikkelingen.
De week na Pinksteren met vrienden naar Franse Jura en naar Montreux (Zwitserland) gereden. Wat een genot. En ook een verrassing: bij 130 km/h geeft de verbruiksmeter een lager getal dan bij 120 km/h. Heeft misschien met de overdrive van de 4e-versnelling van de automaat te maken. Of zoek ik een smoes om harder te mogen rijden?
Ik heb nog veel detailvragen, maar die plaats ik in het desbetreffende forum. Voorheen zocht ik veel oplossingen bij Problemcar.nl . Maar als je op Onderwerp zoekt krijg je ook de info van alle andere Opel-modellen op je scherm. Wat dat betreft is OOP een verademing.
