ik ben OMEGA CARAVAN C20NE 9 DEEL IV
Goedemiddag OOP(st)ers
"Zijn de foto's nog gelukt?"was het eerste dat E.J. die lieve oude dame vroeg. "Meer dan gelukt ma, ze stonden er zelfs drie keer op." "Nog reacties?" "Alleen maar positieve ma. De OOP(st)ers zijn razend enthousiast. Kunnen niet genoeg krijgen van wat mooie scherpe beelden uit het grijze omegaverleden." Dat was mooi van meneer Frits opgelost, ja toch?, dat valt me niet van hem tegen. Zeer respectvol naar E.J. de grand old lady.
OOP(st)ers wisten jullie dat mijn vrachtje van gister nog een verrassend staartje kreeg? Nou luister.
Meneer Frits was mijn laadbak aan het uitladen en met wat kistjes op weg naar de zolder. Stopt er een politieauto naast me met twee van die jonge binkies er in. Ik voelde me erg ongemakkelijk zo met mijn achterklep wagenwijd open. Raampjes naar beneden, smoezen die twee, als maar ongenegeerd bij me naar binnen kijken. Ik kreeg het benauwder en benauwder.
"Joh, dat zijn Tie Ripps", hoor ik één van die jonge knulletjes tegen zijn maatje zeggen. Ze waren uitgestapt en inspecteerde grondig mijn onbedekte achterkant. "Die worden nogal eens gebruikt, bij een afrekening in het criminele millieu, als ze iemand gekneveld in de kofferbak willen vervoeren." "Nou in deze bak kan je wel het hele dagelijkse bestuur van een motorbende kwijt" "Ja wat een bak hè. Welk merk auto is dit eigenlijk?" Ze liepen naar voren en bestudeerde het logo op mijn motorkap. Dat konden ze niet thuisbrengen. Er werd met de meldkamer gebeld. Kenteken doorgegeven. Niets bijzonders werd er gevonden, hoorde ik, geen openstaande boetes. Nee natuurlijk niet boetes werden altijd betaald. Niet stipt, want de oude A.J. betaalde niet. Was principieel tegen boetes, een overblijfsel uit de oorlogsjaren, te ingewikkeld om er hier dieper op in te gaan. Maar E.J. betaalde ze altijd na de zoveelste aanmaning, achter de rug van A.J. om. A.J. heeft altijd het idee gehad dat zijn stelselmatige weigerhouding succes had en nooit repercussies opgeleverd hebben. Hij is er nooit achtergekomen hoe het werkelijk werd afgedaan, een levenlang behoedt door zijn beschermengel E.J. die lieverd.
"Dus we hebben geen zaak" hoorde ik het agentje zeggen die weer instapte. " Nee" zei zijn collegaatje, maar ik maak nog even twee fotootjes voor mijn terugkomdag op de politieschool in Apeldoorn. Het onderwerp is onvoorstelbare zaken die je tijdens een surveillance tegen kan komen."
En weg waren ze.
Frits die even later terug kwam en mijn laadruimte verder uitpakte heeft niets van het politiespeurwerk gemerkt. Jammer dat ik die politiefotoos nooit te zien zal krijgen.
Maar je krijgt niet alles in het leven.
OOP(st)ers als jullie vragen of commentaar hebben aarzel niet. Kan ik in mijn volgende stukjes rekening mee houden.
Verstuurd vanaf mijn iPad
Goedemiddag OOP(st)ers
"Zijn de foto's nog gelukt?"was het eerste dat E.J. die lieve oude dame vroeg. "Meer dan gelukt ma, ze stonden er zelfs drie keer op." "Nog reacties?" "Alleen maar positieve ma. De OOP(st)ers zijn razend enthousiast. Kunnen niet genoeg krijgen van wat mooie scherpe beelden uit het grijze omegaverleden." Dat was mooi van meneer Frits opgelost, ja toch?, dat valt me niet van hem tegen. Zeer respectvol naar E.J. de grand old lady.
OOP(st)ers wisten jullie dat mijn vrachtje van gister nog een verrassend staartje kreeg? Nou luister.
Meneer Frits was mijn laadbak aan het uitladen en met wat kistjes op weg naar de zolder. Stopt er een politieauto naast me met twee van die jonge binkies er in. Ik voelde me erg ongemakkelijk zo met mijn achterklep wagenwijd open. Raampjes naar beneden, smoezen die twee, als maar ongenegeerd bij me naar binnen kijken. Ik kreeg het benauwder en benauwder.
"Joh, dat zijn Tie Ripps", hoor ik één van die jonge knulletjes tegen zijn maatje zeggen. Ze waren uitgestapt en inspecteerde grondig mijn onbedekte achterkant. "Die worden nogal eens gebruikt, bij een afrekening in het criminele millieu, als ze iemand gekneveld in de kofferbak willen vervoeren." "Nou in deze bak kan je wel het hele dagelijkse bestuur van een motorbende kwijt" "Ja wat een bak hè. Welk merk auto is dit eigenlijk?" Ze liepen naar voren en bestudeerde het logo op mijn motorkap. Dat konden ze niet thuisbrengen. Er werd met de meldkamer gebeld. Kenteken doorgegeven. Niets bijzonders werd er gevonden, hoorde ik, geen openstaande boetes. Nee natuurlijk niet boetes werden altijd betaald. Niet stipt, want de oude A.J. betaalde niet. Was principieel tegen boetes, een overblijfsel uit de oorlogsjaren, te ingewikkeld om er hier dieper op in te gaan. Maar E.J. betaalde ze altijd na de zoveelste aanmaning, achter de rug van A.J. om. A.J. heeft altijd het idee gehad dat zijn stelselmatige weigerhouding succes had en nooit repercussies opgeleverd hebben. Hij is er nooit achtergekomen hoe het werkelijk werd afgedaan, een levenlang behoedt door zijn beschermengel E.J. die lieverd.
"Dus we hebben geen zaak" hoorde ik het agentje zeggen die weer instapte. " Nee" zei zijn collegaatje, maar ik maak nog even twee fotootjes voor mijn terugkomdag op de politieschool in Apeldoorn. Het onderwerp is onvoorstelbare zaken die je tijdens een surveillance tegen kan komen."
En weg waren ze.
Frits die even later terug kwam en mijn laadruimte verder uitpakte heeft niets van het politiespeurwerk gemerkt. Jammer dat ik die politiefotoos nooit te zien zal krijgen.
Maar je krijgt niet alles in het leven.
OOP(st)ers als jullie vragen of commentaar hebben aarzel niet. Kan ik in mijn volgende stukjes rekening mee houden.
Verstuurd vanaf mijn iPad
Welkom Frits op ons Omega Portal !
).
Ruud
