Re: ik ben OMEGA CARAVAN C20NE 9 DEEL X11
Lieve OOP(st)ers
Bedankt dat jullie zo lankmoedig op mijn nu voor het eerst opdoemend roestvorming gereageerd hebben. Blijkbaar is dat iets waarvan jullie niet schrikken of terugdeinzen. Daar kan meneer Frits een voorbeeld aan nemen. Die is al weken in paniek, toen hij het ontdekte.
Colinh bedankt voor je lieve woorden. Neefje Niels, die meneer Frits OOM Ega is gaan noemen en me af en toe leent voor Ikea ritten of hun voor ritjes naar hun campingkje in België onder Maastricht, oogst dan vaak veel bekijks op straat, van mensen die iets met me hebben. Zij vinden die A2 caravans ook super.
C20ne vindt Colin een fijn blok, ik ben niet anders gewend en zal hem niet tegen spreken.
Ik voel door het achterwege blijven van negatieve reacties van jullie OOP(st)ers, eindelijk de moed om over mijn trauma te schrijven. Zoals jullie OOP(st)ers weten; Ik was er bijna niet meer geweest. Ik remde, zomer 2006 zal het geweest zijn, af om op de Monsterse weg linksaf te kunnen slaan, het terrein op van de psyhiatrische inrichting aldaar. In mijn achteruitspiegel zie ik een Nissantje met twee jonge vrouwen ternauwernood achter mij tot stilstand komen. Dat was op het nippertje dacht ik nog bij me zelf. Maar achter hen reed een zwaar beladen onoplettende Mercedes Vito bus die te laat remde vol op de Nissan knalde. Daardoor werden ze omhoog gezwiept en belandde ze boven op mijn achterkant. Ik was net een paar maanden in dienst van meneer Frits en dacht dat het met me gedaan was. Maar toen iedereen van de schrik bekomen was en meneer Frits eens ging inspecteren hoe het met mij gesteld was, bleek die hele Nissan alleen op mijn trekhaak beland te zijn en op een duizendste millimeter van mijn achterkant gebleven zijn.
Ik was geheel onbeschadigd, geloof me of geloof me niet, maar mijn trekhaak deed pijn, joh niet te filmen!
Een dag later ik naar van Kwa, mijn behandelend specialist te B, omdat meneer Frits het niet vertrouwde. Bleek mijn achterkant links twee centimeter korter geworden te zijn. Rechts niets aan het bumpertje. Van Kwa leek het raadzaam om mijn trekhaak in het geheel te vervangen, haarscheurtjes of zoiets mompelde hij, maar het onderchassis was onveranderd.
Een mirakel. De Vita en de Nissan, moesten via een sleepdienst opgehaald worden. Ik met mijn helder klinkende N20CE kon de onheilsplek op eigen kracht verlaten.
Morgen over mijn eerste tijd bij meneer Frits, mei 2006